மனசு பேசுகிறது : சிட்டுக்குருவி

இன்றைக்கு சிட்டுக்குருவிகள் தினமாம். நம்ம ஊரில் சிட்டுக்குருவிகள் என்பது அரிதாகிவிட்டது. அதற்கு செல்போன் டவர்களே காரணம் என்று சொல்கிறார்கள். ஆனால் இங்கு சிட்டுக்குருவிகள் அதிகம் இருக்கின்றன. எங்கள் அறைச் சன்னல் பக்கமாக புறாக்களும் சிட்டுக்குருவிகளும் தினமும் வந்தமர்கின்றன.

எங்க ஊரில் சிட்டுக்குருவிகள் அதிகம் இருக்கும். ஆனால் இப்போது அரிதாகிவிட்டது. எங்கள் வீட்டுக்கு முன்னர் இருந்த நாச்சியம்மத்தா கோவிலின் இடிந்த சுவரில் இருக்கும் ஓட்டைக்குள் கூடு கட்டி குடி இருந்தது. எப்போதும் தலையை வெளியே நீட்டி நீட்டிப் பார்க்கும். திடீரென விருட்டென்று பறக்கும். எப்போதும் அந்த இடத்தில் பத்து இருபது சிட்டுக்குருவிகள் இருந்து கொண்டே இருக்கும்.

எங்கள் வீட்டிற்குள்ளும் விருட்... விருட்டென்று பறந்து வரும். நாங்கள் சாப்பிடும் போது எங்கள் அருகில் வந்து அமர்ந்து மெதுவாக குதித்துக் குதித்து அருகாமையில் வந்து சப்தம் இடும். சாப்பிடும் சோற்றை கொஞ்சம் அள்ளி வீசினால் குதித்துப் பறந்து மீண்டும் அருகே அமர்ந்து சோற்றைக் கொறிக்க ஆரம்பித்துவிடும். ஒரு கூட்டமாக அமர்ந்து சாப்பிடுவது பார்க்க அழகாக இருக்கும்.

தேன் சிட்டு, பூஞ்சிட்டு என்ற வகைகளும் இதில் உண்டு. சின்னச் சின்னதாய் அழகாய் இருக்கும் சிட்டுக் குருவிகள் மழைக்காலங்களில் ஈசல் பிடித்துச் சாப்பிடுவதற்காக எங்கெல்லாம் ஈசப்புற்று தோன்றுகிறதோ அங்கெல்லாம் பறந்து பறந்து அமரும். நடந்து இலக்கை அடைவது கிடையாது. சாய்வாக அமர்ந்தபடி குதித்துக் குதித்துத்தான் இலக்கை அடையும். அப்படி குதிப்பதும் அது கொடுக்கும் சப்தமும் மிக அழகாக இருக்கும்.

சிட்டுக்குருவிகள் அரிதாகிவிட்டாலும் இன்னும் ஒரு சில இடங்களில் பார்க்கும் போது எங்கள் வீட்டில் எங்களுடன் சிட்டுக்குருவிகளும் சாப்பிட நினைவுகள் மன்சுக்குள் சந்தோஷத்தை மீட்டிப் பார்க்கச் செய்கின்றன.

வீடியோ தொடரும்...

-'பரிவை' சே.குமார்.