வரலாற்றுப் புதினங்களால் குழப்பமே மிச்சமா?

'என்னப்பா திடீர்ன்னு வரலாற்று நாவல்கள் படிக்கிறேன்னு இறங்கிட்டே... என்னாச்சு உனக்கு...?' என்ற நண்பரின் கேள்விக்கு 'அட வரலாறை அறிந்து கொள்வோமேன்னுதான்...' மெல்ல இழுத்தேன்.

'பொன்னியின் செல்வன்... உடையார்.... சங்கதாரா... என வரிசையாக சோழ வரலாற்றுக்குள் மூழ்கி எழுத்தியே முத்தெடுத்தியா..? அடுத்தது என்ன நந்திபுரத்து நாயகியா...?'

'இல்ல கடல் புறா பக்கமாகப் போகலாம்ன்னு நினைக்கிறேன்...'

'ஏன் என்னாச்சு... சோழம்... சோழம்ன்னு ஓடினே.... நந்திபுரமும் வாசிச்சிட வேண்டியதுதானே...?'

'அய்யய்யோ இப்ப அதையும் வாசிச்சா நான் யாருன்னே மறந்து போகுமப்பா... முடியல... ஆளாளுக்கு ஒரு கதை சொல்லி இனி வரலாற்று புதினம் வாசிப்பே... வாசிப்பேன்னு சுளீர் சுளீர்ன்னு அடிக்கிறாங்கப்பா... கடல் புறா சோழனோடு பயணித்தாலும் இளைய பல்லவனைச் சுற்றி பிண்ணப்பட்ட கதையாம்...'

'ஹா.. ஹா.... அப்பவே சொன்னேன்... புதினங்கள் எல்லாம் கற்பனையே... அதில் வரலாறுங்கிற ஊறுகாயை வைத்து பெரிய விருந்தே சமைப்பாங்கன்னு கேட்டாத்தானே....'

'சொன்னே.... இருந்தாலும் ஏதோ ஒரு ஆசையில வாசிச்சேன்... முடியல...'

"என்னாச்சு...?'

'கல்கி... பாலகுமாரன்... டி.ஏ.நரசிம்மன்... மூன்று பேரும் எடுத்திருந்த களம் சோழர்கள்தான்... ஆனால் நம்மளை சுழற்றிச் சுழற்றி அடிச்சிட்டாங்க...'

'ம்... அவங்க அவங்க எண்ணத்தில் என்னமாய் நினைத்தார்களோ அதை எழுதியிருப்பாங்க'

'கல்கியும் பாலகுமாரனும் கொஞ்சம் ஒத்துப் போனால் நரசிம்மன் தள்ளி நிற்கிறார்.'

"ஹா...ஹா... மூவருக்கும் இடையில் வித்தியாசம் என்ன...? சொல்லு...'

'ஆதித்த கரிகாலன் சம்புவரையர் மாளிகையில் இறந்தார் என்று கல்கியும்... ஆற்றில் பிணமாக மிதந்தார் என்று பாலகுமாரனும் சொல்ல, தஞ்சை மாளிகையில் கொலை செய்யப்பட்டு சம்புவரையர் மாளிகைக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டதாக நரசிம்மன் சொல்றார்...  '

'ம்... '

'கல்கி எடுத்தது பொன்னியின் செல்வனான அருண்மொழியோட கதை... அதனால அவர் ஆதித்த கரிகாலன் பின்னே அதிகம் பயணிக்கலை... பாலகுமாரன் எடுத்தது தஞ்சைக் கோவில் கட்டும் கதை... இதுவும் இராஜராஜனான அருண்மொழியோட கதை என்பதால் ஆதித்த கரிகாலனோட இறப்பை மட்டுமே சில இடங்களில் சொல்றார்... ஆனா நரசிம்மர் ஆதித்த கரிகாலம் இறப்பின் மர்மத்தை உடைக்கிறேன்னு தமிழ் சினிமாவைவிட ரொம்ப மோசமா எழுதியிருக்கிறார்.... இது வரலாற்று உண்மைங்கிறதை ஏற்றுக்க முடியலை... என்னைப் பொறுத்தவரை வரலாறு இங்கே கொல்லப்பட்டுவிட்டது.'

'ம்... அப்புறம்...?'

'ஆதித்த கரிகாலனின் உற்ற தோழன் வந்தியத்தேவன் என கல்கியும்... சோழநாடு போனால் பிழைத்துக் கொள்ளலாம் என வந்தவன் என பாலகுமாரனும்... வீரபாண்டியனைக் கொல்ல உதவி செய்து ஆதித்தனுக்கு நண்பனாகி... சோழ தேசத்தை அழிக்க வந்தவன் என்று நரசிம்மனும் சொல்றாங்கப்பா... வந்தியத்தேவன் மிக நல்லவர் என்று படித்ததை எல்லாம் மாற்றி... வில்லனாக்கி... முடியலை... அதுவாவது பரவாயில்லை.. குந்தவையோடு காதல் கணவனாய் வாழ்ந்தவர்ன்னுதான் வரலாற்றுக் குறிப்பு.. ஆனா அவரு வல்லத்துல இன்னொரு திருமணம் பண்ணி அங்கு அதிகம் தங்கியதாகவும்... குந்தவையோடு திருமணத்துக்குப் பின் கூடல் இல்லை என்றும் சொல்லி.... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்... அப்பா முடியல சாமி... இங்கும் வரலாறு படுத்துருச்சு...'

'வல்லவராயன் வந்தியத்தேவன் வில்லனாவும் குந்தவையை விடுத்து வேறு  ஒருத்தியை கட்டியவராகவும் நினைக்கத் தோணலை... மேல சொல்லு...'

'குந்தவை மிகச் சிறந்தவள்... அவள் என்ன சொல்கிறாளோ அதன்படியே இராஜராஜன் ஆட்சி செய்தான் என்றும் சொன்னதில் கல்கியும் பாலகுமாரனும் ஒத்துப் போனாங்க... ஆனா தமிழ் சினிமா மாதிரி குந்தவையை நல்லவள் போல் காட்டி மிகப்பெரிய வில்லி ஆக்கி.... அய்யோ என்ன கொடுமை இது ஆட்டை தூக்கி குட்டியில போட்டு குட்டியை தூக்கி ஆட்டுல போட்டு மிக மோசமாக சோழ வரலாற்றைக் கதையாக்கி குழப்பிட்டாரு மூன்றாமவர்...'

'அடேங்கப்பா... குந்தவை கொலைகாரியா...?'

'சொன்னா நம்பமாட்டே.... ஆதித்த கரிகாலனைக் கொன்னது குந்தவைதான்னு சொல்லியிருக்கிறார்.... அதுவும் தஞ்சையில கொன்னு சம்புவரையர் மாளிக்கைக்கு எடுத்துப் போனதை படிச்சேன்னு வச்சிக்க வடிவேலு மாதிரி உனக்குத் தேவையா... உனக்குத் தேவையான்னு நீயே கேட்டுப்பே...'

'ஹா..ஹா... ஒரு வழி ஆயிட்டேன்னு சொல்லு....'

'ஆமா...'

"அடுத்து உத்தம சோழன்ங்கிற மதுராந்தகன்... இளவரசர் ஆதித்த கரிகாலன் மறைவுக்குப் பின்... சக்கரவர்த்தி சுந்தரசோழர் நிலமை ரொம்ப மோசமாக, அவரின் அண்ணன் மகனான மதுராந்தகர் 15 வருடம் ஆண்ட பிறகே இராஜராஜர் ஆட்சி பீடத்தில் ஏறினார் என்பது வரலாறுன்னு நினைக்கிறேன் . கல்கி உண்மையான மதுராந்தகர் பூங்குழலியின் அத்தை மகனான சேந்தன் அமுதன் எனச் சொல்லி அவனை அருண்மொழியே பதவி ஏற்க வைத்தான் என்று சொல்வார்... பாலகுமாரன் மதுராந்தகனான உத்தம சோழன் அரசனாக வேண்டும் என அவன் அம்மா தில்லு முல்லு வேலைகள் செய்வதாகவும் இராஜராஜன் விட்டுக் கொடுத்து விலகிச் செல்வதாகவும் சொல்லியிருப்பார்... நரசிம்மரோ காணாமல் போன கண்டராதித்தன்... காணாமல் போன அவரின் மகன் மதுராந்தகன்...  என்றெல்லாம் சொல்லி... மதுராந்தகனை அரியணை ஏற்றுகிறார்... இதில் என்ன கூத்துன்னா மதுராந்தகரான  உத்தம சோழனை, சுந்தர சோழரின் மகன் என்றும் குந்தவையின் தம்பி என்றும் சொல்கிறார்... எது உண்மைன்னு நாம குழம்பி நிக்கிற மாதிரி ஆயிருச்சு...'

'ரொம்ப யோசிக்காதே... படிச்சதோட நிறுத்து...'

'ஹா.... ஹா... இன்னும் இருக்கு... அருண்மொழியோட இலங்கைப் படையெடுப்பை கல்கி அருமையாய் விவரித்திருப்பார்.... அருண்மொழி இலங்கையில் இருந்து திரும்பிய பின்னரே மதுராந்தகருக்கு பட்டாபிஷேகம்... பாலகுமாரனோ மதுராந்தகரை அரசராக்கிய பின்னர்  அருண்மொழியை இலங்கைக்கு போர் தொடுக்கச் செல்ல வேண்டும் என்று சொல்வதாக பட்டும்படாமலும் சொல்லியிருப்பார். நரசிம்மரோ இலங்கை கதையை தொட்டிருக்கமாட்டார்... காரணம் அவர் களம் ஆதித்த கரிகாலனின் கதை என்கிறார். ஆனால் இராஜராஜனுக்கு பட்டம் கட்டாமல் மதுராந்தகர்தான் பட்டத்துக்கு வரவேண்டும்... என்று சொல்லி அவரை அரசனாக்கி மற்றவரையெல்லாம் துரோகியாக்கியிருப்பார்.'

'ம்... அப்புறம்...?'

'அருண்மொழி.... மிகச் சிறந்த வீரன்... என்பதை மூவருமே ஒத்துக் கொண்டிருப்பார்கள்... அவன் சுந்தர சோழரின் மகன், ஆதித்த கரிகாலன் மற்றும் குந்தவையின் தம்பி என்பதை கல்கியும் பாலகுமாரனும் சொல்லியிருப்பார்கள்... தஞ்சை கல்வெட்டுக்களில் கூட 'யான் கொடுத்ததும் அக்கன் கொடுத்ததும்' என்று இராஜராஜன் பொரித்து வைத்திருப்பதாக பாலகுமாரன் சொல்லியிருப்பார். நரசிம்மன் அவர்களோ அருண்மொழி குந்தவையின் தம்பி என்று சொல்லி கதை நகர்த்தி இறுதியில் குந்தவையின் மகன் என்று சொல்வார்... ஏற்க முடியாத ஒன்று... அதற்கு அவர் சொல்லும் காரணங்கள்... சினிமாவை மிஞ்சும் கேலிக்கூத்து...'

'ஆட்டைக் கடிச்சி... மாட்டைக் கடிச்சி... கடைசியில் இராஜராஜனையே கடிச்சிட்டாரா...?'

'ஆமாம்... ஒரு தேசத்தை கட்டி ஆண்ட... நம் நாகரீகத்தை உலகம் அறியச் செய்த... மிகப்பெரிய கற்கோவிலைக் கட்டிய... மாவீரன் இராஜராஜன் சுந்தர சோழனின் மகன் என்பது வரலாறு.... நாம் வரலாற்றை வரலாறாய்ப் பார்ப்போம்... புதினங்கள் எல்லாமே ஆசியர்களின் கற்பனையே என்பதாய்ப் பார்ப்போம் என்ற முடிவுக்கு வந்துட்டேன்..'

'அதுதானே உண்மை... புதினங்கள் எல்லாம் கற்பனையே... அது சரி... அப்ப இனி சோழ சக்கரவர்த்தி இராஜராஜன் பற்றி வாசிக்க மாட்டியோ...?'

'வாசிப்பேன்... உண்மையான வரலாறு கிடைத்தால் வாசிப்பேன்... அது வரைக்கும் பொய்க்கதைகளுக்குள் புதைய மாட்டேன்...'

'ஓகே...'

'சரி... இந்த வாரம் தஞ்சை கோவிலுக்குப் போறேன் வாறியா...?'

'வரலாமே...'

'பாலகுமாரன் நாவலின் பிரமாண்டத்துக்காக கோவில் வேலைகளை ரொம்பவே கற்பனை கலந்து எழுதியிருந்தாலும் அந்த கற்கோவிலின் பிரமாண்டத்தை நம் கண் முன்னே நிறுத்தியிருக்கிறார்... எத்தனையோ முறை பேருந்தில் தஞ்சை பெரிய கோவிலைக் கடந்திருக்கிறேன்... பார்க்கணும்ன்னு தோணலை... உடையார் முடித்ததும்  பார்த்தே ஆகணும்ன்னு ஆசை வந்திருச்சு... இந்த வாரம் இராஜராஜன் பாத்துப் பாத்து கட்டிய கோவிலைப் பார்த்துட்டு வரலாம் சரியா..'

'ஓகே... இப்ப என்ன பண்றே...?'

'அதான் சொன்னேனே... கருணாகரப் பல்லவனோடு கடல் புறாவில் பயணிக்கிறேன்....'

-'பரிவை' சே.குமார்.