குலவைப் பாட்டு

(இணையத்தில் சுட்ட படம் - எந்த ஊர் திருவிழா என்பது தெரியாது)

கிராமியப் பாடல்களில் தாலாட்டுப் பாட்டுக்கு அடுத்து நாம் பார்க்க இருப்பது குலவைப்பாடல். இந்தக் குலவைப்பாடல் என்பது ஒரு பெண் பாடல் சொல்ல அவள் முடிக்கும் போது மற்றவர்கள் சேர்ந்து வாய்க்குள் நாக்கைச் சுழற்றி ஒருவித ஒலி எழுப்புவார்கள். அந்த ஓலி கேட்பதற்கு அவ்வளவு அழக்காக இருக்கும். குலவைப் பாடல் சொல்லும் பெண் பெரிய பாடகி அளவிற்கு பாடவில்லை என்றாலும் ராகத்தோடு பாடும்போது அந்தக் குரலும் ரசனைக்குரியதாகத்தான் இருக்கும்.

குலவைப் பாடல்கள் பெரும்பாலும் நாற்று நடவின் போதும் திருவிழாவின் போதும் பாடப்படும். முன்னெல்லாம் வயல்களில் விவசாய நேரத்தில் ஆங்காங்கே குலவைப் பாடல் கேட்கும். வயலில் நாற்று நடும்போது குனிந்தபடியே நடவு செய்யும் பெண்கள் தங்கள் மீது அடிக்கும் வெயிலில் உக்கிரத்தில் முதுக்குப்படை தீயாய் எரிவதையும் குனிந்தே நிற்பதால் இடுப்பில் ஏற்படும் வலியையும் மறக்கவே இந்தப் பாடல்களைப் பாடுவார்கள். அவர்க்ள் பாட ஆரம்பிக்கும் முன்னர் ரோட்டோரத்தில் வயலென்றால் ரோட்டில் ஒரு துண்டை விரித்து அதன் மீது ஒரு நாற்று முடியை வைத்து குலவை போட ஆரம்பிப்பார்கள். இதுவே ரோட்டோரத்தில் இல்லாத வயலென்றால் வரப்பில் இதுபோல் வைப்பார். அதைத் தாண்டிப் போகும் எல்லாரும் காசு போடவேண்டும் என்பது கிராமங்களில் எழுதப்படாத சட்டம்.

நடவு செய்யும் போது அந்த நிலத்தின் உரிமையாளர் காபி, பலகாரம் கொடுக்க வரும் போது 'ஏய் ஐயா வாராரு... குலவையைப் போடுங்கடி... ஏய் வைராத்தா நீதான் கணீருன்னு பாடுவே... சட்டுன்னு பாடுல' அப்படின்னு சொல்லவும்... 'மவராசன் செய்யில... மணிக்கையால் நடவுங்க... ஐயா வருவாங்க... அம்பது நூறு தருவாங்க'ன்னு சும்மா எடுத்துவிடும். உடனே எல்லாரும் சேர்ந்து 'உலுலுலு...'ன்னு சத்தம் கொடுப்பார்கள். அவர் சிரித்துக் கொண்டு பத்தோ இருபதோ போட்டுவிட்டுப் போவார். இப்படி வருவோர் போவோரிடம் எல்லாம் காசு பார்த்துவிடுவார்கள்.

"மவராசன் வாராக...

மண்ணெல்லாம் பொன்னாக...

நாத்து நடும் எங்களுக்கு

சோறு மட்டுமில்லாம...

பொருளாவும் கொடுக்கும்

புண்ணியராம் எங்க ஐயா.."

அப்படின்னு அந்த நிலத்துக்காரரை மவராசன், புண்ணியவான், உத்தமன் என்றெல்லாம் வர்ணித்துப்பாடி காசு வாங்குவார்கள். அதே போல் ஆடு, மாடு எல்லாத்தையும் பாட்டுல கொண்டு வருவாங்க...

"ஆனைகட்டி தாளடிக்க

ஆறுமாசம் செல்லும்

மாடுகட்டி தாளடிக்க

மறுவருசம் செல்லும்

குதிரை கட்டி தாளடிக்க

கோடிநாள் செல்லும்"

அப்படின்னும் பாடுவாங்க. இப்பல்லாம் கிராமங்களில் விவசாய் முறை மாறியாச்சு. பல கிராமங்களில் விவசாயமே இல்லை என்பதுதான் இன்றைய நிஜம். அப்பல்லாம் நாற்றங்காலில் நாற்றுப்பாவி அது வளர்ந்ததும் அதைப் பறித்து முடிபோட்டு நூறு நூறாக எண்ணி குப்பம் கணக்கில் எண்ணி வைப்பார்கள். அன்று மாலையோ அல்லது மறுநாள் அதிகாலையோ நாற்று முடிகளை எல்லாம் வரப்பில் அடுக்கி நீர் இறங்க வைப்பார்கள். அடுத்த நாள் காலை எந்த வயலில் முதல் நடவோ அந்த வயலுக்கு எத்தனை குப்பம் தேவையோ அதை கூடைகளில் அள்ளிக் கொண்டு போய் நடுவதற்கு தோதாக வயலெங்கும் இறைத்து வைக்க வேண்டும். நடவுப் பெண்கள் வருவார்கள்... நடுவார்கள் பாடல் பாடுவார்கள்... நமக்கும் கேட்பதற்கு சந்தோஷமாக இருக்கும்.

இன்றைக்கோ நிலமை வேறு... நாற்றுப் பாவி நடுவதெல்லாம் இல்லை... நடவுக்கு ஆள் கிடைப்பது கஷ்டம்... எனவே இன்று மழை பெய்ததும் வயலில் டிராக்டர் வைத்து ரெண்டு மூணு ஓட்டு ஓட்டிட்டு விதைத்து விடுவார்கள். அதில் களை எடுப்பதற்கு அதிகமாக செலவு செய்வார்கள். அதனால் இன்று நடவுப் பாடல் எல்லாம் காணாமல் போய்விட்டது.

இதே குலவைப் பாடல் கிராங்களில் இருக்கும் அம்மன் கோவில் திருவிழாவில் பெண்களால் பாடப்படும். கரகம் எடுத்து வரும் போது, தீபம் பார்க்கும் போதெல்லாம் குலவை போடுவார்கள். நடவைப் போலத்தான் இங்கும் ஒரு பெண் பாட்டுப்பாட மற்றவர்கள் குலவை போடுவார்கள். குலவைப் பாடல்கள் பலருக்கு சாமி வரவைத்து விடும். ஆத்தா குலவை போடுங்கத்தா என்று யாராவது சொன்னால் போதும் பெரியவர்கள் போடுகிறார்களோ இல்லையோ சின்னப் பெண்கள் கணீர்க்குரலில் பாட ஆரம்பித்துவிடுவார்கள்.

'தெற்குத் தெருவிலே

தேரோடும் வீதியிலே

தேங்காய் குலைபறிச்சு

வாறாளாம் மாரியாத்தா'  

என்று பாடி முடிக்கும் போது சுற்றியிருப்பவர்கள் 'உலுலுலு' அப்படின்னு குரல் எழுப்புவார்கள்.  இப்பல்லாம் எங்க ஊரில் கூட குலவை போட பெண்கள் யோசிக்க ஆரம்பித்து விட்டார்கள். 'ஆத்தா குலவை போடுங்கத்தா' என்று பலமுறை கத்தினாலும் இப்ப மக்கள் பாட்டை ஆரம்பிப்பதில்லை. எங்க ஊருக்கு இப்ப மொளக்கொட்டுப் பாட்டுச் சொல்ல ஒருவர் வருவார். இப்பெல்லாம் அவர்தான் குலவைப் பாடலும் சொல்லுகிறார். மொளக்கொட்டுப் பாட்டைப் பற்றி அடுத்து ஒரு பதிவு தேற்றிக்கலாம்.

சென்ற முறை மனைவியின் அம்மா ஊருக்கு திருவிழாவுக்குப் போனபோது ஒரு சின்னப் பெண் மைக் எல்லாம் இல்லாமல் கணீர்க்குரலில் குலவைப்பாடல் சொல்லியது. பார்க்க ஆச்சர்யமாகவும் கேட்க சந்தோஷமாகவும் இருந்தது. இன்னும் குலவைப் பாடல் இளவயதினரிடமும் தொற்றிக் கொண்டிருப்பது மிகுந்த சந்தோஷத்தைக் கொடுத்தது. 

'மதுவாம் மதுக்குடமாம்

மதுக்கேத்த தெம்மாங்காம்

மதுவ இறக்கி வைக்க

மனங்குளிர்வா மாரியாத்தா...'

***

'எல்லாரு வீட்டுலயும் எண்ண

ஊத்தி விளக்கெறியும்

மாரியாத்தா வாசலிலே

எளநித்தண்ணி நின்னெறியும்...'

இப்படி நிறையப் பாடுவார்கள்... இவையெல்லாமே அம்மனுக்கு காப்புக்கட்டி தினம் கரகம் எடுத்து கொண்டாடும் அந்த நாட்களில் பாடப்படும் பாடல்கள்... இசையில்லாமல் ஊரே கூடியிருக்க... ஒற்றைக் குரலெடுத்து அழகாய் பாடும் போது பின்பாட்டாய் குலவைச் சத்தம் ஆத்தாளை மட்டுமல்ல நம்மளையும் குளிரச் செய்யும்.

************

நம் குடும்பத் திருவிழாவாம் வலைப்பதிவர் திருவிழா குறித்து  முத்துநிலவன் ஐயா தளத்தில் பகிர்ந்திருக்கும் பகிர்வில்...

வரும் 11-10-2015 ஞாயிறு 

“வலைப்பதிவர் திருவிழா-2015”

புதுக்கோட்டையில் 

சிறப்பான ஏற்பாடுகள் 

நடந்து வருகின்றன.

புதுக்கோட்டைப் பதிவர்கள் 

நிதி உதவி செய்வதில் முந்திக்கொண்டு, 

விழாவுக்காக 

உடல் உழைப்பையும் தந்து வருகிறார்கள்..

மற்ற மாவட்டப் பதிவர்களும் இதில் பங்கேற்க வேண்டுகிறோம்.

இதைத் தொடர்ந்து வாசிக்க இங்கு சொடுக்குங்கள்.

-'பரிவை' சே.குமார்.