கிராமத்து நினைவுகள்: காவல் தெய்வம்

புரட்டாசி மாதம் மூன்றாவது அல்லது நான்காவது சனிக்கிழமை எங்கள் ஊர் முனியய்யா கோவிலில் பொங்கல் வைத்து சுவாமி கும்பிடுவார்கள். அதன்படி நேற்று காலை பொங்கல் வைத்து சாமி கும்பிட்டு இருக்கிறார்கள்.

ஆரம்பத்திலேயே சொல்லி விடுகிறேன் கடவுளாய் பார்ப்பவர்களுக்கு அவர் கடவுள்... கல்லாய் பார்ப்பவர்களுக்கு அவர் கல். என்னைப் பொறுத்தவரை அவர் கடவுள். எங்கள் ஊரில் எல்லோரும் பய பக்தியுடன் வணங்கும் காவல் தெய்வம். ஊருக்குள் நுழையும் முன்னர் ரோட்டோரத்தில் கண்மாய்க்குள் குடி கொண்டிருக்கிறார். அவரை ஒட்டி ஒரு பூவரச மரமும் வன்னி மரமும் ஒன்றுடன் ஒன்று பிணைந்து இருக்கும். வன்னி மரம் ஒரு மழையில் உடைந்து விழுந்து அப்படியே தழைத்து இன்னும் பசுமையாக இருக்கிறது.

என்னைப் பொறுத்தவரை என்னோட எல்லாக் காரியத்திலும் முனியய்யாவைக் கும்பிட்டே ஆரம்பிப்பேன். எனக்கு அவர் மீது அப்படி ஒரு பாசம். என்னைப் பொறுத்தவரை அவர் மீது பாரத்தைப் போட்டுவிட்டு வேலையை ஆரம்பித்தால் எப்படியும் என்னால் ஜெயிக்க முடியும். இது என் அப்பாவிடம் இருந்து எனக்கு வந்தது. அவர் அப்படித்தான் எதெற்கெடுத்தாலும் முனியய்யா முன் நின்றுவிடுவார். 

கண்மாய் நிறைந்து அவரையும் தண்ணி சுற்றி நிற்கும் போதும் குளித்து முடித்து ஈரத்துண்டுடன் அவர் முன்னே போய் நின்று வணங்குவார். அவருக்கு அப்படி மனம் உருகி நிற்கும் போது கவுளி சொன்னால் (பல்லியின் சத்தம்) அந்தக் காரியத்தை தள்ளிப் போடாமல் நடத்தி முடித்துவிடுவார். 

நாங்கள் வீடு கட்ட ஆரம்பிக்கும் போது கையில் இருந்தது சில ஆயிரங்களே. ஆரம்பிப்போமா வேண்டாமா என்று யோசித்து எப்படி பணம் புரட்டுவது எனப் பயந்து தள்ளிப் போட நினைத்தேன். இருந்தும் எல்லாரும் ஆரம்பிக்க வேண்டும் என்று உறுதியாக நிற்கவே நீதான் எல்லாம் என அவர் மீது பாரத்தை இறக்கி வைத்துவிட்டு ஆரம்பித்து வங்கி கடன், நண்பர்களிடன் கடன் என வீட்டை ஒரு வழியாக முடித்து சில மாதங்களுக்கு முன்னர் குடிபோய்விட்டோம்.

நாங்கள் பள்ளியில் படிக்கும் போது பூவரச மரம் வேலின் மீது சாய்ந்து வளைத்துக் கொண்டு இருந்தது. அந்த மரத்தை வெட்டி சரி செய்ய எல்லாருக்கும் பயம். ஏனென்றால் அதில் நல்லபாம்பு  இருந்தது. வேலில் வந்து அமர்ந்திருந்ததாக பார்த்தவர்கள் சொல்வார்கள். இரவில் அந்த இடத்தைக் கடக்கும் போது உருளைக்கிழங்கு வாசம் நாசியைத் துளைக்கும். கை வைக்கப் போய் எதாவது வில்லங்கம் ஆகிவிட்டால் என்ன செய்வதென முனியய்யா கோவில் பூசாரியிடம் சாமி அழைத்துக் கேட்ட போது வெட்டக்கூடாது என்று சொல்லிவிட்டதாகச் சொன்னார்கள். சாய்ந்த மரம் வேலை வளைத்துக் கொண்டு பலகாலம் இருந்தது. 

எங்கள் ஊருக்கு வருவோரெல்லாம் ஊர் எல்லையில் முனியய்யாவை ஏன் இப்படி கூனி நிற்க வைத்து விட்டீர்கள் என்று கேட்க ஆரம்பித்துவிட்டார்கள். அத்துடன் நில்லாமல் ஊர் எல்லையில் இருக்கும்காவல் தெய்வத்தை இப்படி வைத்திருந்தால் ஊர் எப்படி நல்லாயிருக்கும்என்று சொல்ல, அவர் மீதே பாரத்தை இறக்கி வைத்து ஒரு நல்ல நாளில் பூஜை போட்டு பிரபலமான கணபதி ஸ்பதியிடம் கோயில் கட்டும் பணியைக் கொடுத்தோம். அவரும் கருங்கல்லால் அழகிய மேடை அமைத்து அதன் மீது பீடம் அமைத்து முனியய்யா வேலை புதிதாக செய்து கோவிலை சிறப்பாக அமைத்துத் தர விமரிசையாக கும்பாவிஷேகம் நடத்தினோம்.

அதற்கு முன்னும் சரி அதற்குப் பின்னும் சரி புரட்டாசி மாதம் அவருக்கான பூஜையை சிறப்பாக செய்து வருகிறோம். கடந்த சில தினங்களுக்கு முன்னர் காளைமாடுகள் வந்து என்னை விரட்டுவதாக  கனவு வந்தது. மறுநாள் அம்மாவிடம் சொன்னேன். அவரும் புரட்டாசி மாதம் பிறந்திருச்சில்ல... அதான் முனியய்யா பூஜை வருதுன்னு ஞாபகப்படுத்தியிருக்கும் பயப்படாதேன்னு சொன்னாங்க. நேற்று அதிகாலை கனவில் சிலவருடங்களுக்கு முன்னர் இறந்த பெரியய்யா ஐயா  வந்து வாடா பேராண்டி நாம முனியய்யாவை கும்பிட்டு வருவோம் என்று கூட்டிச் செல்ல கும்பிட்டுத் திரும்பும் போது விழித்துவிட்டேன். நேற்றுக் காலை பொங்கல், புளியோதரையுடன் பூஜை சிறப்பாக முடிந்தது. மனைவி, மக்கள் சென்று அய்யாவின் அருள் பெற்று வந்தார்கள்.

எங்கள் ஊர் கண்மாய் நிறையும் போது பெரிய முட்டு சின்ன முட்டு என்று அழைக்கப்படும் பகுதிகள் மூழ்கினால் விளைந்துவிடும் என்று கணக்கு வைத்திருந்தார்கள் . அதே நேரம் முனியய்யாவைச் சுற்றி தண்ணீர் வந்துவிட்டால் அந்த வருடம் எரவாமரம் போட்டு தண்ணீர் இறைக்காமல் விளைந்து விடும். எங்கள் காவல் தெய்வம் முனியய்யா... ஆடு, கோழி பலி கேட்காத சுத்த சைவம்.

-'பரிவை' சே.குமார்.